نگاه به قيامت از دريچه بهار

خداوند کتاب طبيعت را پر از نشانه و علامت خداشناسي و معادشناسي قرار داده است .

در اين کتاب صفحات پرمحتوا و خواندني بهاري وجود دارد که خداوند هر ساله با ظرافت و

لطافتي خاص در اختيار بندگان قرار مي دهد تا با مرور اين آيات و نشانه ها خود را براي

روز موعود آماده کنند و با ديدن اين همه صفحات رنگارنگ پرده غفلت را از ذهن پاک کنند.

معاد از اصول دين و نقش پايه و رکن رکين اعتقادي هر انسان است لذا جا دارد که

به هر مناست از آن گفته شود تا سرنوشت بني آدم ختم به خير شود.

پيامبر اسلام به عنوان معلم بزرگ، روش استفاده درست از ديدن بهار را به ما آموزش مي دهد

تا لذت موقت بهاري را به لذت ابدي تبديل کنيم. به اين خاطر مي فرمايد:

«هر وقت بهار را ديديد از قيامت زياد ياد کنيد»1

يعني برگ برگ کتاب بهار پر از صحنه هاي قيامت است که خداوند در اين جهان کوچک جاي داده است .

بهار را مي توان« قيامت کوچک دنيوي» نام نهاد که سالي يکبار خود را به ما نشان مي دهد

و هشدار لازم و مناسب به ما مي دهد تا ما را ازخواب غفلت بيدار مي کند.

به اين مناسبت چند برگ از اين کتاب را باهم ورق مي زنيم.

اولين صحنه از ديدن بهار، بيداري  اجباري طبيعت از خواب زمستاني است. يعني انسان

نمي تواند براي هميشه در خواب يا در غفلت به سر برد بلکه يک روزي بايد بيدار شود مثل؛ بهار 

که بعد از خواب زمستان،بيداري طبيعت حتمي است.

به اين خاطرامام محمد باقر عليه‌السلام مي فرمايد:

«در نصايح لقمان به پسرش، اين است كه گفت: پسرم ! اگر درباره مرگ ترديد دارى،

خواب را از خود دور كن،كه نخواهى توانست؛ و اگر درباره رستاخيز ترديد دارى، بيدار شدن

از خواب را از خود دور كن، كه نخواهى توانست؛ زيرا اگر انديشه كنى، مى‏‌دانى كه جان تو در دست

ديگرى است و همانا خواب، به منزله مرگ است و بيدارى پس از خواب، به منزله بر انگيخته شدن

پس از مرگ».2

به عبارت ديگر هر چيزي براي خود خواب و مرگي دارد؛ گاهي خواب انساني است ،گاهي حيواني ،

گاهي گياهي و...

دومين صحنه از ديدن بهار ، شادي و و طراوات طبيعت است که در زمستان خود را در مسير نزول

رحمت الهي قرار داده و اين شور و شعف نتيجه آن ريزش باران و برف است که اين طور زمين را

منقش کرده است. طبيعت در کوير و يا جاي خشک و بي باران ، اين همه انرژي مثبت توليد نمي کند

در قيامت هم انسانها بر سر سفره طبيعي اعمال خود هستند که در دنيا آن را ذخيره کرده اند.

لذا در بهار هر گياه يک رنگ يا عطر خاصي دارد که در زمستان از ديد مردم مخفي بود و در اين

ايام با کمال سربلندي آن را به نمايش مي گذارد ، انسانها هم هرکدام داراي اعمال خاص

و سلسله مراتب اخلاصند در روز قيامت عطر و رنگ عبادات براي همگان روشن مي باشد

اگر خار کاشتيم باز بو و تيغ آن مشخص است به تعبير قرآن :يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ3

سوم اينکه تدبيراين حوادث به دست و قدرت الهي است اگر انسان اهل پند و اندرز باشد هر

لحظه و روز اين ايام را وسيله تقرب قرار مي دهد بخصوص اينکه بعضي از عبادت پر ملات و

پر محتوا در اين ايام نهادينه شده و کافي است که يک ذره اي تکان بخوريم مثل صله ارحام

، تزريق محبت و کمک به اقشار آسيب پذير در قالب عيدي و........

1-تفسير مفاتيح الغيب چ17 ص 194

2-بحار الأنوار،ج 13ص417

3-الرحمن :41