شخصيت فرا زماني

همان طوري که قوانين بشري در يک تقسيم بندي به دو بخش تقسيم مي شوند:

يکي قوانين ثابت که گذشت زمان باعث تغيير و کهنگي آنان نمي شود مثل زشتي دروغ

،دزدي وخيانت و ....

و ديگري قوانين متغير: اين قوانين در يک برهه اي از زمان کاربرد دارند و در زمان ديگر فاقد

اعتبار و ارزش اند.مثلا قوانين مربوط به رانندگي قبلا نبوده ولي امروزه بوجود آمده است و ممکن

است صد سال ديگر به کلي عوض شوند.

شخصيت هاي بزرگ هم به دو گروه تقسيم مي شوند .

1- شخصيت هاي ثابت که فرا زماني هستند و در هر زمان خود و سخنانشان نو و تازه اند که در راس

همه پيامبر و خاندانش هستند که گذشت زمان از شخصيت انها نمي کاهد و سخنان و سيره آنها نياز واقعي

و درمان دردهاي بي درمان جامعه امروز است.

2- شخصيت هاي متغيير که مربوط به زمان خود يا چند قرن بعد از خودشان اهميت دارند. ما شخصيت هاي

زيادي داريم که فقط در تاريخ نامي از آنها ذکر شده و خليي از افراد جامعه از شرح حال آنها بي خبر ند در

حالي يک زماني براي خودشان ارزش ئ اعتبار اجتماعي فوق العاده اي داشتند.

يکي از اين شخصيت هاي فرا زماني ، وجود نازنين امام حسين عليه السلام است که با قيام جانانه خود

خوني تازه اي به حيات انساني و اسلامي بخشيد. چيزي که هنوز هيچ دانشمند و متفکري به عمق کار او

پي نبرده اند و هر انديشمندي  ذره اي از قيام او را تبين کرده است و مردم هم هرچه براي او انجام دادند ،

افراط نبوده بلکه به تعبير بزرگي همش تفريط و کوتاهي بوده است.1

بي جهت نيست که بعد از گذشت هزار و چهارصد سال از قيام آن بزرگوار آن دانشمند مسيحي مي گويد:

«امام حسين(ع) در جغرافياي مكاني و زماني نمي‌گنجد. زندگي امام‌حسين(ع) به زمان و مكان خاصي تعلق ندارد.

او فراتر از زمان و مكان است. امام حسين(ع) فقط متعلق به شيعيان نيست بلكه متعلق به همه جهانيان است.

بهتر است بگويم امام حسين(ع) گوهر اديان و جاودانه تاريخ است. اگر امام حسين(ع) به ما مسيحي‌ها تعلق داشت

در هر شهري در دنيا براي او يك پرچم برافراشته مي‌شد.»2

1- آيت الله وحيد خراساني

2-آنتون بارا