واژه هاي قرآن هر کدام يک شماره و کد خاصي هستند که حقايقي

از اين کتاب الهي را نشان مي دهند، در اين چند سطر تامل کوتاه

در واژه« قل« داشته باشيم.

آنچه ما از آيات الهي مي دانيم اين است که اين آيات باارزش که حرف

و سخن خداوند با بندگانش است ، توسط پيامبر مکرم اسلام به مردم

ابلاغ شده است.گاهي خداوند مستقيما مردم را خطاب مي کند و حکمي

را براي مردم  مطرح و پيامبر اسلام هم آن را به مردم مي رساند ،گاهي

هم يک احترام خاصي به پيامبر ص مي گذارد و مي فرمايد: شما بگوييد .

اين احترام ويژه با لفظ «قل« بيان مي شود .يعني اي رسول ما ، من زياد

با اين خلق صحبت کردم شما چيزي به آنها بگويد شايد به حرف شما گوش

دهند .

قل در قرآن هميشه در جواب يک سوال است . اين سوال گاهي به

طور صريح در قرآن آمده و بلافاصله جواب آن هم در قرآن مطرح شده

است .مثل آيه 219سوره بقره مي خوانيم:

...وَيَسْأَلُونَكَ مَاذَا يُـنْـفِـقـُونَ قُـلِ الْـعَـفْـوَ : از تو مي پرسند چه چيزي

را انفاق کنند؟ بگو: عفو.  "عفو" يعني چه؟

«عَـفـو» بمعني: بخشش و چشم پوشي است و هم به معني

«بخش اضافي و چيز اضافي» اطلاق شده (يعني چيزِ مازاد بر نياز

و مصرف و هزينه خود را انفاق کنند).

و گاهي هم سوال مطرح نشده و به جواب پرداخته مثل سوره توحيد

، کافرون ، ناس و..

البته در اين سوره سوال در شان نزول آمده که در سوره توحيد

يهوديان از پيامبر اسلام مي خواهند تا  خداي خود را معرفي کند و

يا در سوره کافرون پاي يک معامله با پيامبر اسلام در ميان است .

به هر حال در آياتي که «قل » آمده است يک عظمت فوق العاده اي

ديده مي شود يا به حکم وموضوع آن  آيه مربوط است و يا به عظمت

پيامبر اسلام دلالت دارد.

مانند : پيامبر تو به مردم بگو: « قُلْ لِلْمُؤْمِنينَ يَغُضُّوا» در اينجا كه

شخص پيامبر اول خطاب مي‌گيرد، گويا حكم يك منزلت فوق العاده دارد

و براي اينكه اين منزلت حفظ شود اول به يك واسطه گفته

مي‌شود و بعد به پيامبر که واسطه بين پيامبر و مردم است.

به هرحال در قرآن، خطاب با قل  332 بار آمده است. چنين خطابي

شش بخشي دارد و از حيث پيام و مخاطب آن گوناگون است، مضمون

هاي گوناگوني از مسايل فقهي و اخلاقي مؤمنان تا پاسخ به اشکال ها و

خرده گيري هاي يهود، کافران، مشرکان و منافقان دارد.

خطاب با قل فضاي گفتگوي نزديک خدا و انسان را ترسيم مي کند که

يک شيريني خاصي دارد.