ذو قبلتين شيعه

اگرچه پیامبر مکرم اسلام یکبار در تاریخ عمر شریفش به عللی نماز را به دو قبله

خواند ؛ یکی بیت المقدس و دیگری مکه ، یک علتش طعنه یهود بود، 

 ولی شیعه بعد از شهادت امام حسین علیه السلام دو قبله ای شد .

 هر دو قبله اش ؛ مقدس ترین مکان های روی زمین اند. یکی؛ کعبه است 

برای عبادت که جایگاه سجده گاه تمام انبیاء الهی از آدم تا خاتم است .

دوم ؛ کربلا که قبله ای برای شهادت عاشقان عبادت است. اگر کعبه و عبادت

شهادت پرور نباشد  و انسان را کربلایی نکند ، باید هم در آن عبادت شک کرد

و هم در آن کعبه !!!!!

چه بسا کعبه ای که در طول تاریخ  در دست حکام جور اسیر بوده و فقط  از آن نان و نام به

دست آورده اند و چه عباداتی که  جز خم و راست شدن حاصلی نداشته است. زیرا کعبه زمانی

رسالت خود به خوبی ایفا می کند که فرهنگ شهادت و جهاد حسینی جز جوهره ذات آن باشد

و اگر ولایت از آن حذف شود ، عبادت هزار ساله در بین رکن و مقام  هم خوانده شود باز

هیچ ارزشی ندارد.

تاریخ در حافظه خود افراد زیادی را سراغ دارد که کعبه را دست آویز اهداف شوم خود کرده و به عباداتی

خشک و بی روح بسنده کردند از ابن زبیر ها و بی عمر ها گرفته تا آل سعود و...

لذا خداوند متعال برای هدایت بندگان ؛ حدوثا مکه و بقاء کربلا و مکه را مشترکا برای سعادت

دوستان خود انتخاب کرده است . به این خاطر هم در کعبه  و هم در کربلا نماز کامل است .

خلاصه آنجا (مکه)کعبه گل (خاک) و اینجا (کربلا )کعبه دل است و از دور هم دل ها کربلا را زیارت می کنند

و بعد مکانی و زمانی مثل کعبه ندارد.

برچسب ها : ذوالقبلتین- کربلا- مکه - دل  ,